O - o

oda (bn, bw). klam
· · vochtig (2)
odjha (zn). hekserij
· · occultisme
· · toverdokter
odjhaai (zn). toverij (2)
odjha/odjhaai (zn). magie
odjie (zn). plaats (3)
oe ṯem mê/par (bw). destijds
oe ṯem par (bw). toenmaals
oe ṯem se (bw). nadien
oe (waala) (aanw. vnw). dat
· · die
oebiaai djaai (onbep. telw). genoeg (5)
· (ww). balen (3)
· · vervelen
oedaas (bn). bedroefd
· (bw). droef
oedaas kare (ww). bedroeven
oedaasie (zn). droefheid
· · verdriet (3)
· · weemoed
oeddjar (bn). blond
· · wit
oeddjark(w)a (zn). de witte
oeddjar-sapet (bn). sneeuwwit (2)
· · spierwit (2)
oedhaar (zn). afbetaling (2)
· · crediet (2)
· · krediet
· · pof
· · schuld (4)
oedhar (bw). daar (2)
oedheral (bn). uitgerafeld (2)
oedhere (ww). rafelen (2)
· · tornen
oedhiaai djaai (ww). uitbarsten
· · uitzwermen
oedjaare (ww). afbreken
· · verwoesten (4)
oedjare (ww). vervellen
oedjhal dewe (ww). afgieten (2)
· · gieten
· · inschenken
· · schenken (4)
· · uitgieten (2)
oedjhal dewe/oedjhale (ww). uitschenken
oedjhale (ww). afgieten
· · uitgieten
oedjhare (ww). verwoest worden
oedjhle (ww). gieten (2)
· · inschenken (2)
· · schenken (3)
oedjhrau (bn). blinkend wit
oedjiaala/oedjiaar (bn). licht (2)
oeflaawe/oeplaawe (ww). overkoken
oege (ww). opgaan
· · opkomen
oeghaare moeṟie (bw). blootshoofds
oekaab (zn). adelaar
· · arend
oekhaare (ww). uittrekken (3)
oekharaai (ww). afbreken (2)
oelanghan kare (ww). protesteren (3)
· · tegenspreken
oelloe (zn). uil (2)
oelloe ke dhakkan (zn). uilskuiken (2)
oeloeṯ (bn, bw). ondersteboven
· (bw). omgekeerd
· · omver
oeloeṯ dewe (ww). omdraaien (3)
· · omkeren (3)
oeloeṯ djaai (ww). omslaan (5)
oelogke/ielogke (bez. vnw). hun (2)
oelogke/oesabke (aanw. vnw, pvw). hen (2)
oelogse (pvw). met/tot hen
oelṯa kare/sõtje (ww). protesteren (4)
· · verzetten (3)
oelṯa phoelṯa (bn, bw). ondersteboven (2)
oelṯa phoelṯa kare (ww). omdraaien (4)
· · omkeren (4)
oelṯa samdjhaawe (ww). verdraaien
oelṯaawe (ww). wentelen
oelṯa-phoelṯa (bn, bw). vals (2)
· (bw). omgekeerd (2)
oelṯa-soelta/phoelṯa (bn, bw). verkeerd (3)
oelṯe (ww). omdraaien (6)
· · omkeren (6)
oemier (zn). leeftijd
oemthe (bn). misselijk
· · onpasselijk
oenda (bw). plechtig
oengarie (zn). vinger (2)
oengrie (zn). teen (2)
oepaai (zn). oplossing
oepaai kare/lagaawe (ww). oplossen (3)
oepara (zn). boomtop
oeparaai (ww). opborrelen (4)
oephaar (zn). geschenk (2)
oeppaddar (zn). tumult
oeppar (bw). omhoog
· (vz). boven
· · over (3)
oeppar aawe (ww). uitkomen (2)
(oeppar) ghietje (ww). ophijsen
oeppar se niettje djaai (ww). hobbelen (2)
oeppar tjahar baiṯhe (ww). overvallen
oeṟaawe (bn, bw). kwistig
· (ww). laten vliegen
· · oplaten
· · vliegen
oeṟan katol (zn). vliegtuig (2)
oerdie (zn). (peulvruchtsoort)
Oerdoe-liepie (zn). Urdu-schrift
oeṟe (ww). opvliegen
· · uitvliegen
· · vliegen (2)
· · wapperen
oesab (onpers. vnw). men (2)
oesab haaries (ww). verliezen (3)
oesabke/iesabke (bez. vnw). hun (3)
oesabse (pvw). met/tot hen (2)
oesie same (bw). vroeger
oes(ie)ne (ww). koken (3)
oeskaawe (ww). opstoken
· · opzetten (5)
· · overreden
oesnal (bn). gekookt (2)
oet (zn). kameel
· · kemel
oet ke rowa/baar (zn). kameelhaar
oetaan (bw). ruggelings
oetaare (ww). laten uitstappen
· · laten zakken
· · uittrekken (4)
oeṯaare (ww). afzetten (3)
oetare (ww). afdalen
· · neerkomen (2)
· · zakken (2)
· (zn). uitstappen
oeṯhaawe (ww). heffen
· · opbeuren
· · opheffen
· · ophouden
· · opnemen
· · oppakken (2)
· · oprapen (2)
· · optillen
· · tillen
oeṯhe (ww). opstaan (2)
· · rijzen
oethedjak kare (ww). sluimeren
oethghaatan (zn). inwijding
oethghaatan kare (ww). inwijden
õetja (bn). belangrijk (2)
· · vooraanstaand (3)
· (bn, bw). hoog
· (bw). omhoog (2)
· (zn). vloed
õetja djaai (ww). opstijgen
· · rijzen (2)
· · stijgen
õetja djagaha (zn). hoogte
· · hoogvlakte
õetja ghar (zn). toren
oetjal-koed (zn). gespring (2)
oetjhien howe (ww). ontwijd worden
oetjhien kare (ww). verontheiligen
õetj-kaal (bn). oneffen
oetpan howe (ww). ontstaan (2)
· · voortkomen
oetpan kare (ww). voortbrengen
oettar (zn). antwoord (2)
· · noord
Oettar ke samoendar (zn). Noordzee
ohîe (aanw. vnw). dat (4)
· · die (3)
· (pvw). zij (2)
ohîe khaatien/se (vgw). vandaar
ohîe se/khaatien (bw). daarom
· (vgw). zodoende
ohîe se/khaat(ien) (vgw). derhalve
· · dus
ohîe ṯem par (bn, bw). juist (2)
· (bw). tegelijk(ertijd)
· · terzelfdertijd (2)
ohõe (aanw. vnw). dat (5)
· (pers. vnw). die
· (pvw). zij (3)
oisahîe (bw). zo (4)
okar biaah na bhail hai (bn). ongehuwd (2)
· · ongetrouwd (2)
okar djanam dien hai (bn). jarig
okar goessa paṯaai lagal (ww). tanen (3)
okar moeh latkal/teṟha rahe hai (ww). verzuren (2)
okar/ekar (bez. vnw). haar (6)
oke doei tjehera hai (ww). huichelen (2)
oke ek dabbal na hai (bn). berooid (2)
oke larka hoiga (ww). in verwachting zijn
okharie (zn). vijzel
okharie-moesar (zn). vijzel
okiel(-baliestar) (zn). advokaat (2)
oman (bw). daarin
oman ras hai (bn). sappig
oman se (bw). daaruit
oman se niekar djaai (ww). terugtrekken
onaasie (telw). negenenzeventig
onghaai (zn). slaperigheid
onhattar (telw). negenenzestig
onnais (telw). negentien
onsaṯh (telw). negenenvijftig
ontaalies (telw). negenendertig
onties (telw). negenentwintig
ontjaas (telw). negenenveertig
opar (bw). daarop
· · erop
optop (zn). optocht
or (zn). koers
· · richting
oṟahan (zn). aanklacht
· · beklag
oṟahan dewe (ww). beklagen
oṟhaana dewe (ww). verwijten
oṟhaawe (ww). afdekken
· · bedekken (3)
· · dekken
· · toedekken
oṟhal (bw, verl. d. w). bedekt (3)
oṟhan (zn). klacht
oṟhan dewe (ww). klagen
oṟhe (ww). afdekken (2)
· · bedekken (2)
· · toedekken (2)
oṟhnie (zn). sluier
os (zn). dauw
· · mist
· · nevel
osaawe (ww). wannen
ose (pvw). haar (4)
· · met/tot hem/haar
oṯh (zn). lip
oṯo (zn). auto
oṯo djor se tjalaawe (ww). hardrijden
oṯo tjalaawe (ww). autorijden
(oṯo) tjalaawe waala (zn). chauffeur (2)
Copyright © 2002